ترميم در ناحيه سمنتوم:

اغلب ترميم پوسيدگيهاي زير لثه‌اي بخاطر وجود ترشحات لثه‌اي مشكل مي‌باشد و در اين موارد ترميم با كمپوزيت و آمالگام و يا مواد مشابه تقريباً غير ممكن است. گلاس‌آينومرها  مخصوصاَ نوع Cermet كه زود سخت مي‌شود و قابل تزريق مي‌باشند حتي در محيط مرطوب نيز قابليت مصرف دارند و با استفاده از يك ماتريس فلزي و يا سلولوئيدي تطابق بهتر و پروزيته كمتري خواهيم داشت.⁽¹⁾

اين گلاس‌آينومر علاوه بر باند شدن با سمنتوم، پرداخت‌پذيري مناسبي كه در اين ناحيه لازم است را دارا ميباشد و در افراد با سن بالا و بهداشت پائين با آزادسازي فلورايد از عود پوسيدگي جلوگيري مي‌كند.⁽²⁾

حال آنكه در استفاده از گلاس‌آينومرهاي Light-Cure با داشتن مزاياي سازگاري نسجي (آزادسازي فلورايد و جلوگيري از عود پوسيدگي) و مناسب ‌بودن از نظر خصوصيات مكانيكي (باند ‌شدن با عاج و مقاومت بالاي گلاس‌آينومر نسبت به كلسيم هيدروكسايد) علاوه بر اينكه ترميم خوبي از نظر استحكام خواهيم داشت بخاطر ترانسلو سنسي مشابه عاج دندان و در رنگ‌‌هاي مختلف در عين پوشاندن رنگ تيره اگر بصورت يك لايه نازك در نوع  Light-Cure مقدور است استفاده شود و از نظر زيبايي هم ايده‌‌آل مي‌باشد.⁽¹⁾

بعضي از كلينسين‌ها معتقدند كه عليرغم استفاده از مواد محافظ‏، گلاس‌آينومر باز كما بيش در معرض آلودگي به رطوبت قرار مي‌گيرد. بنابراين براي اطمينان بيشتر Overfilled كردن گلاس‌آينومر را توصيه مي‌كنند و لايه نازك سطحي كه احتمالاً در معرض رطوبت بوده موقع پرداخت رفع شده و سطح صاف و يكنواخت و بدون آلودگي بدست مي‌آيد.

 

ترميم در ناحيه سرويكال:

ضايعات ناحيه سرويكالي، برخلاف ديگر ضايعات و پوسيدگيهاي دنداني اكثراً در اثر Abrasion , Erosion وكمتر در پوسيدگيهاي دنداني بوجود مي‌آيد. ضايعه‌اي كه در افراد با بهداشت بالا هم بدليل روشهاي غلط مسواك‌زدن پيش مي‌‌‌آيد و از طرفي ممكن است مربوط به PH پائين‌ رژيم غذايي افراد باشد.⁽¹⁾

هدف از ترميم اين ضايعات بيشتر از بين‌بردن حساسيت ناحيه سائيده شده، بازگرداندن ]فرم[ و جلوگيري از تخريب بيشتر و در نهايت جلوگيري از صدمه به پالپ دندان مي‌باشد. مواد مختلفي در گذشته به اين منظور بكار برده مي‌شد ولي هر كدام محدوديتهايي داشتند. Inlay , Gold Foil ها با آنكه ترميم قابل قبول بودند ولي از نظر زيبايي مقبوليت نداشتند و به علت تراش ناحيه در اكثر موارد باعث حساسيت بعد از ترميم مي‌شدند. آمالگام هم علاوه بر از دست‌دادن نسج دندان براي تامين‌گير از نظر زيبايي هم مطلوب نبود. سيمانهاي سيليكات هم بعلت معايبي كه داشتند مدت‌هاي مديدي است كنار گذاشته‌ شده است.⁽³⁾

اخيراً با پيدايش مواد چسبنده به دندان مثل كمپوزيت و Dentin Adhesiveها و گلاس آينومرها تحول نويني در ترميم اين ضايعات پديد آمد. كمپوزيت‌ها مدتها در ترميم اين ضايعات استفاده شد و ظاهراً ايده‌آل بود ولي در دراز مدت عليرغم باند محكم و قوي و بدون Leakage در نواحي مينايي، بعلت اثر سوء بر پالپ و عمق كم حفره و محدوديت استفاده از Liner و همچنين باندينگ و Leakage در نواحي لثه‌اي كه به عاج و سمان ختم مي‌شود با مشكلاتي روبرو شد.⁽¹⁾

گلاس آينومر بعلت دارا بودن بسياري از خصوصيات منحصر بفرد، يك ماده ايده‌آل براي ترميم چنين ضايعاتي است. چسبندگي گلاس‌آينومر به عاج و سمنتوم اجازه مي‌دهد كه در نواحي كه لبه‌هاي پركردگي به سمنتوم و يا عاج ختم ميشود بتوان Seal مناسب را فراهم نمود. اگر چه قدرت باندينگ گلاس‌آينومر بامينا و عاج ضعيف‌تر از باند مكانيكي كمپوزيت با ميناي اچ شده است ولي بعلت متكي‌ بودن رزين‌هاي  كمپوزيتي به تكنيك اسيداچ امكان ايجاد Seal مناسب در اين موارد وجود نخواهد داشت. از طرف ديگر گلاس آينومر را در اين ضايعات، ميتوان بدون هيچگونه تراش و آماده‌سازي و بدون ايجادگير اضافي بكار برد. در صورتيكه مواد ديگر چنين خواصي را ندارند.⁽¹⁾

در ترميم‌هاي گلاس‌آينومر در نواحي سرويكالي، ايجاد التهاب در بافت لثه وجود ندارد ]و تنها[ تعداد كمي استرپتوكوك موتانس در پلاك مجاور ترميم‌هاي گلاس‌آينومر وجود دارد.⁽⁴⁾